بهگزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، در چند روز اخیر و در جریان سفر مقامات ارشد آمریکایی به جنوب خلیج فارس قراردادهای تسلیحاتی سنگینی بین آمریکا و برخی کشورهای این منطقه به امضا رسیده است که یکی از اصلیترین قراردادها در این میان، بین آمریکا و عربستان سعودی بهارزش 5 میلیارد و 600 میلیون دلار برای خرید 600 تیر موشک پاتریوت 3 است.
اما علاوه بر اخباری که درباره این خریدهای گزاف منتشر شده، برخی رسانههای غربی و عربی بهنقل از منابع خود اعلام کردهاند که آمریکا به دنبال پیاده کردن طرحی به منظور شبکه کردن سامانه های دفاع هوایی و موشکی برخی از کشورهای حشایه خلیج فارس است. بر اساس ادعای آمریکایی ها جهت قبولاندن طرح فوق به این کشورها، در صورت هرگونه حمله موشکی از سوی ایران به این مناطق تنها 4 دقیقه زمان برای نیروهای مسلح این کشورها باقی خواهد ماند که شبکه کردن سامانه های دفاعی مذکور، ضمن افزایش زمان فوق، امکان غلبه بر تهدیدات واهی مورد ادعای رسانه های غربی را بیشتر خواهد کرد.
نقشه گام اول سپر دفاع موشکی اعراب
تشریح ادعای آمریکایی ها جهت تداوم پروژه ایران هراسی و متقاعد کردن اعراب به اجرای این طرح جدید پدافندی، به زبان ساده آن است که « اگر موشکی از منطقه جنوب، جنوب شرقی و یا غربی ایران بر علیه هدفی که در خاک عربستان سعودی قرار دارد، پرتاب شود، بسته به مکان پرتاب این موشک رادارهای موجود در امارات، قطر، بحرین و یا کویت این موشک ها را سریعتر شناسایی می کنند، اما در حال حاضر این امکان که به صورت لحظه ای به هدف واقعی هشدار داده شود برای سامانه های دفاع موشکی کشورهای حاشیه خلیج فارس وجود ندارد»
بر اساس اخبار منتشره، کارشناسان نظامی آمریکا مدعی اند که این قرارداد جدید می تواند زمان واکنش کشورهای حاشیه خلیج فارس را کاهش داده و شانس موفقیت آن ها را بالا ببرد. در حقیقت با این ارتقاء سامانه های دفاع موشکی این کشورها مثل حلقه های یک زنجیر به هم متصل می شوند.
برای پاسخ دادن به ادعای فوق، بهتر است ضمن بررسی موارد مهم در طرح آمریکایی ها، با برخی از سامانه های پدافندی این کشورها آشنا شویم.
رونق صنایع موشکی امریکا با عملیاتی شدن طرح جدید
موشک اصلی پدافند هوایی و موشکی کشورهای حاشیه خلیج فارس، پاتریوت 3 است؛ موشکی که از زمان عملیات طوفان صحرا در سال 1991 تا به امروز در این منطقه حضور فعالی داشته و در چندین مورد هم در برابر موشک های اسکاد عراقی موفق ظاهر شده است اما گاف های تاریخی این سامانه نیز همواره در تحلیل ها مورد اشاره قرار می گیرد. بحرین، کویت، قطر، امارات متحده عربی و عربستان سعودی همه از کاربران این موشک سطح به هوا ساخت شرکت ریتهون آمریکا می باشند. ارتقاع درگیری این موشک 24 کیلومتر و برد آن بر ضد موشک های بالستیک تنها 35 کیلومتر است.
سامانه موشکی پاتریوت
سامانه تاد به عنوان لایه بعدی دفاع هوایی و موشکی نیز راه خود را به کشورهای جنوبی خلیج فارس باز کرده است. امارات متحده عربی در سال 2011 قراردادی به ارزش یک میلیارد و 130 میلیون دلار برای 48 موشک تاد به همراه قطعات و پشتیبانی به امضاء رسانده است و این محموله تا پایان سال 2015 به اماراتی ها تحویل می شود.
سامانه موشکی تاد
قطر نیز بنا بر اعلام برخی رسانه ها، در حال مذاکره با آمریکا به منظور خرید سامانه تاد می باشد. موشک تاد نیز دارای بردی در حدود 200 کیلومتر و سرعتی نزدیک به 8 برابر سرعت صوت است و در معمولا در کنار سامانه پاتریوت دفاع از لایه بالاتر را بر عهده دارد.
ارتباط فرانسوی در فضا؛ ماهواره های چشم شاهین برای امارات
اما اماراتی ها تنها به بحث خرید موشک های رهگیر بسنده نکرده و در چند سال اخیرا شدیدا به دنبال تهیه ماهواره های جاسوسی بودند. در نهایت و در جریان نمایشگاه دفاعی IDEX 2015 خبر امضاء قرارداد خرید دو ماهواره فرانسوی ملقب به "چشم شاهین" به ارزش یک میلیارد و دویست میلیون دلار اعلام شد.
تصویری گرافیکی از ماهواره "چشم شاهین" متعلق به امارات
این قرارداد تابستان سال گذشته میلادی بین دو کشور به امضاء رسیده بود. این دو ماهواره فرانسوی توان نقشه برداری با کیفیت از سطح زمین و ارسال اطلاعات در زمان واقعی برای کاربران مورد نظر را دارد. این دو ماهواره که هر کدام 1500 کیلوگرم وزن دارند در سالهای 2018 و 2015 به فضا پرتاب خواهند شد.
تکمیل چرخه نفوذ امریکا با پول قطر
شرکت آمریکایی ریتهون در سال 2014 میلادی قراردادی را به ارزش 75 میلیون دلار را برای ساخت یک مرکز کنترل و فرماندهی عملیات دفاع هوایی و موشکی در قطر به دست آورد. این مرکز که در ان به صورت عمده از رادارهای اروپایی استفاده خواهد شد با سامانه های موشکی در منطقه و سپر دفاعی موشکی آمریکا، لینک خواهد شد.
مراسم امضاء قرارداد بین مقامات دفاعی آمریکا و قطر در سال 2014 میلادی
قرارداد اصلی همکاری دفاعی بین آمریکا و قطر برای تاسیس این مرکز به همراه موشک های پاتریوت در جولای 2014 میلادی بین وزاری دفاع آمریکا و قطر به امضاء رسید و عملا با این قرارداد، آمریکا و برخی صنایع نظامی اروپا، با پول قطر، سامانه های جدید خود را در منطقه نصب و از اطلاعات آن به سود خود استفاده کند.
رادارهای پیشرفته ایتالیایی برای قطر برای راضی کردن همه شرکا
اما سرکیسه کردن اعراب با ایران هراسی، سود آنچنان هنگفتی داشته است که آمریکا برای بسته نگاه داشتن دهان کشورهای اروپایی، بخشی از آنرا نیز به صنایع نظامی آنها سپرده است. بر اساس اعلام رسانه های غربی، هفته گذشته قرارداد خرید سامانه های راداری بین قطر و یک شرکت ایتالیایی نیز به امضاء رسیده و شرکت ایتالیایی Finmeccanica-Selex ES مجموعه راداری KRONOS را به نیروهای مسلح قطر تحویل خواهد داد. هنوز از جزییات این قرارداد خبری منتشر نشده است اما شرکت ایتالیایی ارزش این قرارداد را چند صد میلیون یورو اعلام کرده است.
رادار KRONOS
رادار KRONOS یک رادار سه بعدی آرایه فازی فعال می باشد که در باند C عمل کرده و می تواند حجم مختلفی از انواع تهدیدات هوایی مثل موشک های بالستیک، کروز، پهپاد و هواپیماها را شناسایی کند.
آیا این سامانه های به درد اعراب می خورد ؟
اما نکته بسیار جالب تر که با تفکری ساده درباره آن می توان کلیت فلسفه سپر دفاع موشکی کشورهای حاشیه خلیج فارس برد بحث توانایی های موشک هایی مثل پاتریوت و یا تاد است. با یک جستجوی ساده در فضای مجازی متوجه خواهیم شد که این سامانه ها اصولا برای دفاع در برابر موشک های بالستیک میان برد مثل اسکاد طراحی شده اند که در آن موشک ها سر جنگی مورد نظر از جو زمین خارج شده و مجددا با سرعت بسیار بالا به سمت هدف شیرجه می رود.
در حقیقت رادارها و الگوریتم های به کار رفته در این سامانه ها اصولا برای رهگیری و درگیری با موشک های کشورهای همسایه این حاشیه نشین ها ندارند و در حقیقت، این کشورها ضمن شارژ هنگفت صنایع نظامی امریکایی و اروپایی، اطلاعات موجود را رایگان در اختیار آنها می گذارند و چه کلاهبرداری بزرگتر از این؟!
آیا پاتریوت ها به درد اسراییل خورد؟
نگاهی به تجریه رژیم صهیونیستی هم در این میان می تواند جالب باشد. اسراییلی ها از جمله کاربران قدیمی پاتریوت به شمار رفته و در سالهای اخیر به طراحی و سامانه ضد موشکی آرو نیز اقدام کردند. اما در زمان جنگ 33 روزه و جنگ 22 روزه هیچ کدام از این سامانه ها توان مقابله با راکت ها و موشک های کوتاه برد را نداشتند و این مسئله باعث شد که صهیونیستها به دنبال گنبد آهنین بروند.
سامانه گنبد آهنین اسراییل
در حال حاضر هم آنچه که در اختیار کشورهای عربی قرار گرفته است برای مقابله با تهدیدات برد بلند طراحی شده است که جزو تهدیدات متصور برای این کشورها محسوب نمی شود و از عملکرد مفتضحانه آن در برابر موشک های نسل قدیم انقلابیون یمن که منجر به نابودی برخی پایگاههای هوایی و کشته شدن ژنرال ها و افسران برجسته این کشور در حملات موشکی شد، زمان زیادی نگذشته است.
علت این هزینه های سنگین توسط اعراب چیست ؟
اما مسلما این سوال پیش آمده است که پس دلیل این همه هزینه کشورهای عربی برای این سامانه ها که عمده آنها هم در برابر ایران فاقد کارایی هستند چیست ؟
همانگونه که مطرح شد قرار است تا مرکز کنترل و فرماندهی که در کشور قطر ساخته می شود با سامانه های دفاعی آمریکا در منطقه و اروپا نیز لینک شود. مسلما خود ایالات متحده آمریکا و همچنین رژیم صهیونیستی دو طرف دیگری هستند که از این قرارداد سود برده و از اطلاعات بدست آمده توسط این مراکز و سامانه ها که با پول کشورهای عربی خریداری شده است استفاده خواهند کرد. حتی برخی تحلیلگران غربی نیز با انتشار این خبرها، تاکید کرده بودند که مواردی مانند ماهواره های پیشرفته یا برخی انواع پدافندهای خریداری شده به درد سامانه های دفاعی حاشیه نشینان خلیج فارس نخواهد خورد.
از سوی دیگر، با توجه به قرار گرفتن منطقه اشغالی توسط رژیم صهیونیستی در برد این سپر دفاع موشکی، عملا اطلاعات و سامانه های ان، نقش مرحله اول پدافندی در مقابل پاسخ احتمالی نیروهای مسلح کشورمان به هرگونه حماقت و تجاوز این رژیم یا آمریکا را خواهند داشت که هرچند با توجه به سوابق و بررسی های فنی، نتیجه خاصی به دنبال ندارد اما می تواند برگ دیگری از تضمین های دولت آمریکا به متحد استراتژیک خود یعنی صهیونیست ها باشد.
بر این اساس می توان این خریدها را بزرگترین کلاهبرداری آمریکا از حاشیه نشین های خلیج فارس تاکنون نیست.
منبع:مشرق